تومور مننژیوم

مننژیوما توموری است که از لایه ای از بافت (مننژها) که مغز و ستون فقرات را می پوشاند بوجود می آید.

تومور مننژیوم در سطح مغز (یا نخاع) رشد می کنند. بیشتر آنها "خوش خیم" در نظر گرفته می شوند زیرا رشد آهسته ای دارند و پتانسیل انتشار کمی دارند.

علائم احتمالی ناشی از مننژیوما :

شایع ترین علائم سردرد های طولانی مدت است که از هفته ها تا ماه ها ادامه دارد ، ضعف یا فلج ، کاهش میدان بینایی و مشکلات گفتاری است.ابته باید گفت علائم خاص بستگی به محل تومور دارد.همچنین تشنج نیز یکی دیگر از علائم تومور مننژیوم است. ضعف اندام تحتانی ، سردرد ، تغییرات شخصیتی ، زوال عقل ، افزایش بی علاقگی ، تسکین عاطفه ، ناپایداری ، لرزش نیز از دیگر علائم و نشانه های تومور مننژیوم هستند.

ممکن است برخی از افراد بنابر محل قرارگیری تومور علائم دیگری نظیر
از دست دادن بویایی (آنوسمی) ، تغییرات ظریف شخصیتی ، مشکل خفیف در حافظه ، سرخوشی ، کاهش تمرکز ، بی اختیاری ادرار ، اختلال بینایی را داشته باشند.

روش های تشخیص مننژیوم در بدن افراد

تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) :این روش بیشتر مننژیوم ها را به طور موثر تشخیص می دهد و در نمایش جزئیات مغز بهترین است.بنابراین برای تشخیص مننژیوم از این روش پرکاربرد استفاده می شود.

سی تی اسکن :گاهی اوقات سی تی اسکن برای ارزیابی اینکه استخوان جمجمه درگیر شده است یا تومور کلسیفیه شده است انجام می شود.

تصمیم در مورد درمان و نحوه درمان مننژیوما به عوامل متعددی از جمله اندازه و محل تومور ، علائم ، میزان رشد و سن بیمار و موارد دیگر وابسته است. به طور کلی ، سه گزینه اساسی وجود دارد: مشاهده ، برداشتن  از طریق جراحی و درمان از طریق اشعه.

 

تومور مننژیوم در بیمارانی که درگیری زیادی ندارند کم علائم تر خواهد بود و کیفیت زندگی افراد را به خطر نمی اندازد. همچنین بیماری مننژیوم در افراد بزرگسال می تواند با بروز تشنج همراه باشد و گاها برای آنان خطرناک ووضعیتی اورژانسی است.

جراحی: جراحی مننژیوم از نسبتاً ساده تا بسیار پیچیده متفاوت است ، گاهی اوقات نیاز به جراحان متعدد از تخصص های مختلف دارد.

سهولت برداشتن تومور بستگی به قابلیت دسترسی آنها و مهارت جراح مغز و اعصاب دارد. جراحان مغز و اعصاب تومور مغزی UCLA تجربه زیادی در برداشتن انواع مننژیوم ها دارند.

مننژیوم ها توسط آسیب شناسان به سه نوع طبقه بندی می شوند:

درجه 1 - خوش خیم: این تومورهای بسیار کند رشد 75 درصد از کل مننژیوم ها را تشکیل می دهند.

درجه 2 - غیر معمول: معمولاً کند رشد می کند اما می تواند عود کند.

درجه 3 - آناپلاستیک: بدخیم تر ، سریعتر رشد می کند.

به طور کلی می توان گفت که تومور مننژیوم با گذشت زمان و استفاده از برخی دارو های درمانی می تواند بهبود یابد اما در موارد نادر و سخت که شدت بیماری افزایش یافته است ممکن است برای درمان تومور مننژیوم مغزی و یا کبی نیاز به جراحی باشد.